ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
menu

Aπό τις αναζητήσεις της Αριστεράς

Λέξεις 900

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

μεγάλα και υψηλά τριγύρω "μας" έκτισαν τείχη.

            Αναφέρομαι στο άρθρο του καθ. Γρ. Καλφέλη με τίτλο "Γενιέται Νέα Διεθνής Αριστερά", (Τα Νέα 05.05.00), που σχολιάζει τις εκδηλώσεις  διαμαρτυρίας που έγιναν τελευταία στην Αμερική με στόχο το ΔΝΤ .

            Το άρθρο αρχίζει και τελειώνει με διάφορα εύλογα ερωτήματα που καταλήγουν σε μιαν αμυδρήν εικόνα μιας αφύπνισης που αρχίζει να λέει "φτάνει πια" στο ρόλο που το ΔΝΤ ανάλαβε για να εξασφαλίζονται οι δανειστές από τις "επενδύσεις" που κάνουν για να "βοηθήσουν" τις χώρες που "έχουν ανάγκη".

            Το ΔΝΤ σχεδιάστηκε πριν ακόμη τελειώσει ο 2ος παγκ. πόλεμος στο Bretton  Woods όπου κι αποφασίστηκε να δοθεί  στο δολάριο ισότιμη ισχύ με τον χρυσό βάσει ορισμένης ισοτιμίας. Ετσι προβάλλεται το δολάριο σαν το κύριο νόμισμα. Το 1971 καταργείται και η ισοτιμία του δολαρίου με το χρυσό εγκαθιστώντας έτσι την ηγεμονία  του δολαρίου και των ΗΠΑ στην παγκόσμια αγορά. Λίγες είναι οι περιπτώσεις όπου άλλα νομίσματα χρησιμοποιούνται στις διεθνείς συναλλαγές.

            Υπάρχει στην παγκόσμια οικονομία ένα κύκλωμα που απεικονίζει την αναλγησία του οικονομικού κατεστημένου του οποίου το ΔΝΤ είναι θεσμοφύλακας. Οι συμβάσεις που υπογράφονται για την χορήγηση δανείων βασίζονται σε ρήτρα δολαρίου. Οι χρεωμένες χώρες αναγκάζονται να καταφεύγουν  στην παραγωγή εξαγώγιμων προϊόντων, για να "εξυπηρετούν τα χρέη τους",  παραγωγή που ολοένα επεκτείνεται και εντείνεται με αποτέλεσμα την μείωση των τιμών. Γι αυτό έχουμε  και απόκλιση στην ανάπτυξη των υπανάπτυκτων - που τους ονομάζουμε αναπτυσσόμενους για να ξεγελιόμαστε και να ξεγελάμε -  σε  σχέση με τους αναπτυγμένους. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στην πτώση των τιμών και της ανάπτυξης συντελεί και η αντικατάσταση φυσικών προϊόντων με βιομηχανικά που πολλές φορές μηδενίζει τη ζήτηση. Η  αντικατάσταση του σιζάλ (για την κατασκευή σχοινιών και κάβων) με πλαστικές ίνες είχε σαν συνέπεια να κατεβεί το ΑΕΠ/κεφ από 330$ το 1980 σε 100$ το 1993 στην Τανζανία  χωρίς κανείς να ενδιαφερθεί για τη μοίρα αυτής της χώρας. Στο ίδιο διάστημα το ΑΕΠ των αναπτυγμένων διπλασιάστηκε (25.000-30.000$). Ενας στοιχειώδης σχεδιασμός θα συγκρατούσε τις τιμές των εξαγώγιμων προϊόντων, όμως η λήψη τέτοιων μέτρων δυσχεραίνεται από τους κανόνες που επιβάλλει η "φιλελεύθερη οικονομία" του "ανταγωνισμού".

Οι συνέπειες της φιλελεύθερης οικονομίας πάνω στην ποιότητα ζωής και τοπεριβάλλον όχι μόνο από κοινωνική πλευρά αλλά και από ηθική είναι γνωστές αλλά..... "αγνοούνται". Είναι γνωστό το αυξανόμενο χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς κάθε κλίμακας Είναι γνωστή η επενδυτική εισβολή των συμμοριών του εγκλήματος στις  υπανάπτυκτες χώρες, για να ξεπλύνουν το μαύρο χρήμα, δανείζοντάς τες ή επενδύοντας σ' αυτές.  Είναι γνωστή η βιομηχανία του πορνοτουρισμού στην Ασία και την Λατ. Αμερική, αλλά και αλλού, με θύματα μικρά παιδιά. Είναι γνωστή η εμπορία οργάνων μικρών παιδιών για μεταμόσχευση  Είναι γνωστή η εν ψυχρώ μαζική εκτέλεση αλητόπαιδων επειδή κλεβουν και βρωμίζουν........Είναι   γνωστή η συμπεριφορά των βιομηχανικών χωρών απέναντι στα αναγκαία μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, γιατί προτιμούν αντί να προστατεύσουν τη φύση, να  συγκρατήσουν την ανταγωνιστικότητα τους...... Είναι  γενικά γνωστή η εκφυλιστική ροπή που χαρακτηρίζει διάφορες εκδηλώσεις της Ζωής (ναρκωτικά, εγκληματικότητα, παρά φύσην  πορνεία κτλ....).

            Υπάρχουν τόσα μεγάλα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την επικράτηση της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που ο Ανθρωπος άρχισε να διερωτάται και ν' αγανακτεί. Προς το παρόν άγγιξαν  τις κεραίες, αυτούς δηλ που διαισθάνονται χωρίς να γνωρίζουν τις καταστάσεις. Αυτοί που έπρεπε να γνωρίζουν τις καταστάσεις δεν μπόρεσαν να συνειδητοποιήσουν την έκταση και τις συνέπειες των παθολογικών καταστάσεων και εξελίξεων. Γι αυτό και αντιμετωπίζουν τα γεγονότα των πρόσφατων εκδηλώσεων με τα δημοσιογραφικού τύπου ερωτήματα: ποιοι διαμαρτύρονται; ποιόν αντιπροσωπεύουν; για ποιόν ακριβώς λόγο ο καθένας ξεσηκώνεται;. Τα καυτά ερωτήματα, αυτά που έπρεπε να είχαν τεθεί εδώ  και είκοσι χρόνια, αιωρούνται και περιμένουν να μπουν κάποτε στις συνειδήσεις των Ανθρώπων. Ορισμένες συνειδήσεις συγκινήθηκαν αλλά δεν έχουν βρει την κατάλληλη επεξεργασία από αυτούς που εμμένουν σε παλαιού τύπου αντιμετωπίσεις των προβλημάτων, αγνοώντας ότι ζούμε σε άλλη κλίμακα, την παγκόσμια, ότι οι ηγεμόνες της Γης μας εγκλώβισαν, χωρίς να πάρουμε είδηση, στις  δικές τους απαιτήσεις, στους δικούς τους κανόνες, στη δική τους θέληση.  Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος του άρθρου που επιμένει να εξαρτάται από την οραματιζόμενη αριστερά και όχι από ένα συγκροτημένο πολιτικό αγώνα  συνε

            Αυτά μπορούμε να πούμε τώρα για την παγκοσμιοποίηση της φιλελεύθερης οικονομίας που μόνο δύο χρόνια πέρασαν από τότε που έπαψαν άλλοι να την υμνούν και άλλοι να την περιεργάζονται  περιμένοντας δογματικά την περίφημη "αυτόματη αποκατάσταση της οικονομικής τάξης, σύμφωνα με τους νόμους της Αγοράς" . Και τώρα την καταγγέλλουν ακόμη κι οι παπάδες. Σήμερα το πρόβλημα δεν είναι πως να αντισταθούμε σ' αυτήν την παγκοσμιοποίηση, γιατί ότι έγινε έγινε και δεν μπορούμε να το ξεκάνουμε. Οι παλαιού τύπου "επαναστατικές" ενέργειες θα είναι άστοχες και, το λιγότερο, Δονκιχωτικές . Τώρα θα πρέπει να καταλάβουμε τα παρακάτω:

            Η άγρια παγκοσμιοποίηση, του τύπου που κατάληξε στις οικονομικές κρίσεις των Δράκων  της Ασίας έδωσε να καταλάβουν στους ίδιους τους πρωτεργάτες της παγκοσμιοποίησης ότι η φιλελεύθερη οικονομία είχε πάρει επικίνδυνη πορεία και απειλούσε τ' απομεινάρια της  οικουμενικής συνοχής, αλλά και τα κεκτημένα των ισχυρών επενδυτών και   χωρών. Διακήρυξαν λοιπόν οι ίδιοι οι πρωτεργάτες "την ανάγκη της στήριξης της οικονομικής παγκοσμιοποίησης πάνω σε μια κοινωνική παγκοσμιοποίηση" (Τζ. Σόρος). Τώρα συντελούνται στον κόσμο ζυμώσεις που  επαγγέλλονται την κοινωνική ευαισθησία. Αυτές τις ζυμώσεις θα πρέπει να βρούμε τρόπο για να τις προσεγγίσουμε, να τις μελετούμε, να τις παρακολουθούμε και το κυριότερο, να συμμετέχουμε κατάλληλα  σ' αυτές τις ζυμώσεις.  Αλλιώς η θέση στην οποία εγκλωβιστήκαμε θα επιδεινωθεί........ 

18.05.00