ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ



Αλβανία, τα θύματα των παρατραπεζών Λέξεις 530 Λίγες μέρες πέρασαν από τότε που η κατάσταση στην Αλβανία μεταβλήθηκε από ειρηνική σε θερμή κοινωνική αντιπαράθεση. Αφορμή, αλλά και σημαντική αιτία, ένα μεγάλο σκάνδαλο και δράμα με θύμα μια μεγάλη μερίδα ενός ταλαιπωρημένου λαού που είδε όλες τις οικονομίες του να εξανεμίζονται προς όφελος μιας σπείρας ‘’τραπεζιτών’’. Αυτή η μερίδα του Αλβανικού λαού βρίσκεται κυρίως στο Νότο. Φτωχοί άνθρωποι σε μια φτωχή χώρα κατέφυγαν, παράνομα ή νόμιμα στις πλούσιες, για τα δικά τους δεδομένα γειτονικές χώρες, Ελλάδα και Ιταλία, και με σποραδικά μεροκάματα, σκληρές συνθήκες ζωής και περιπέτειες, κατάφεραν να κάνουν μερικές οικονομίες και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Εκεί τους περίμεναν κάποιες ‘’Τράπεζες’’ για να τους παγιδέψουν προσφέροντας τους υψηλά επιτόκια. Τοποθέτησαν λοιπόν καλόπιστα τα χρήματα τους στα ‘’κερδοφόρα’’ αυτά ‘’ιδρύματα’’ κι ένοιωθαν ασφαλείς μέχρι που ένα καλό πρωί έμαθαν ότι οι "τράπεζες" αυτές ‘’αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους’’...... Σ’ αυτό το σημείο ζήσαμε το δράμα τους, τους συμπονέσαμε, παρακολουθήσαμε τις διαδηλώσεις τους, τις εκκλήσεις τους, τις διαμαρτυρίες τους, την, ηθικά τουλάχιστον, δικαιωμένη απαίτηση τους ν’ ανακτήσουν τα χρήματά τους. Κι όταν το καθεστώς αρνήθηκε κάθε κατανόηση και κάθε προσπάθεια ν’ απαλύνει το δράμα τους απαίτησαν την παραίτηση του προέδρου και της κυβέρνησης που εξακολουθούσαν να παραμένουν σκληροί. Σκληροί αλλά κι αποκομμένοι από το λαό στο βαθμό που έχασαν τον έλεγχο στρατιωτικών και ναυτικών μονάδων και μια σημαντική ποσότητα οπλισμού βρέθηκε στα χέρια των ξεσηκωμένων χωρίς αυτοί να κάνουν καμια στρατιωτική ενέργεια. Οσο τα παραπάνω είναι αληθινά άλλο τόσο είναι αληθινό ότι όλ’ αυτά ξεχάστηκαν. Κανένας πια δεν μιλά για τους εξαπατημένους, για το δράμα τους, για τις ευθύνες του καθεστώτος. Επειδή, όπως είναι φυσικό, φύτρωσαν μέσα στην αναρχία μερικοί ληστοτρομοκράτες, ξεχάστηκαν τα εξαπατημένα θύματα και στη θέση τους γίνεται κυρίως λόγος για άτακτες οπλισμένες ομάδες και για τους κινδύνους της αναρχίας. Ευτυχώς όμως τα πράγματα δείχνουν ότι αυτές οι άτακτες οπλισμένες ομάδες εξουδετερώνουν, σ’ ένα βαθμό, τους ληστοτρομοκράτες. Η εξέγερση αυτή δίνει τώρα όλες τις ενδείξεις μιας αυθόρμητης και μη καθοδηγούμενης πολιτικά επαναστατικής ενέργειας και πρέπει να ελπίζουμε ότι οι ενδιαφερόμενοι ειδικοί πάνω στα δικαιώματα του ανθρώπου και τους θεσμούς που συνδέονται μ’ αυτά, θα φροντίσουν ώστε ν’ αποκτήσει η λαϊκή αυτή έκφραση νομική υποστήριξη. Θα βοηθήσουν έτσι σε πολλά πράγματα, το κυριότερορο των οποίων θα είναι ένα βήμα που θα φέρει, επί τέλους αυτούς που έχουν συνηθίσει να διευθετούν τα παρουσιαζόμενα προβλήματα ανάλογα με τα συμφέροντα τους, αντιμέτωπους με τους θεσμούς που πρέπει κάποτε να γίνουν σεβαστοί. Βρισκόμαστε κι εδώ μπροστά σ’ένα παράδειγμα όπου βρίσκονται πάντα τρόποι για να φορτωθεί η ευθύνη μιας ρήξης στους πιο αδύνατους.. Μήπως εδώ δεν ευθύνονται αυτοί που έχουν περάσει το οικονομικό υπόβαθρο της κοινωνίας στη φάση της κερδοσκοπίας; Μήπως είναι μικρή η ευθύνη του αλβανικού καθεστώτος που επέτρεψε τις αμφιβόλου νομιμότητας ενέργειες αυτών των τραπεζών; Μήπως δεν είχαν ευθύνη τα κράτη που αναλαμβάνουν πάντα να βρούνε λύση σε κρίσεις, όταν δεν φρόντισαν να προτρέψουν έγκαιρα το Αλβανικό κράτος να δώσει τα ποσά που τα θύματα έχασαν, ενισχύοντας το στην ανάγκη μ’ ένα δάνειο; Μήπως έτσι δεν θ’ αποφεύγονταν η τωρινή κρίση και δεν θα κόστιζε αυτό λιγότερο απ’ ότι θα κοστίσουν, ενδεχόμενα, οι συνέπειες της κρίσης μαζί με τις ενέργειες που θα γίνουν; Δεν (;) είναι πάντα καλλίτερα να προλαβαίνεται ένα κακό πριν αναστατωθεί μια ολόκληρη περιοχή;..... Η μήπως είναι αλήθεια ότι οι αναστατώσεις μπορούν να ευνοούν κάποιους ευρύ-τερους ‘’στρατηγικούς στόχους’ ορισμένων Δυνάμεων;....... 03.97

Αλβανία, τα θύματα των παρατραπεζών

Λέξεις 530

Λίγες μέρες πέρασαν από τότε που η κατάσταση στην Αλβανία μεταβλήθηκε από ειρηνική σε θερμή κοινωνική αντιπαράθεση. Αφορμή, αλλά και σημαντική αιτία, ένα μεγάλο σκάνδαλο και δράμα με θύμα μια μεγάλη μερίδα ενός ταλαιπωρημένου λαού που είδε όλες τις οικονομίες του να εξανεμίζονται προς όφελος μιας σπείρας ‘’τραπεζιτών’’.

Αυτή η μερίδα του Αλβανικού λαού βρίσκεται κυρίως στο Νότο. Φτωχοί άνθρωποι σε μια φτωχή χώρα κατέφυγαν, παράνομα ή νόμιμα στις πλούσιες, για τα δικά τους δεδομένα γειτονικές χώρες, Ελλάδα και Ιταλία, και με σποραδικά μεροκάματα, σκληρές συνθήκες ζωής και περιπέτειες, κατάφεραν να κάνουν μερικές οικονομίες και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Εκεί τους περίμεναν κάποιες ‘’Τράπεζες’’ για να τους παγιδέψουν προσφέροντας τους υψηλά επιτόκια. Τοποθέτησαν λοιπόν καλόπιστα τα χρήματα τους στα ‘’κερδοφόρα’’ αυτά ‘’ιδρύματα’’ κι ένοιωθαν ασφαλείς μέχρι που ένα καλό πρωί έμαθαν ότι οι "τράπεζες" αυτές ‘’αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους’’......

Σ’ αυτό το σημείο ζήσαμε το δράμα τους, τους συμπονέσαμε, παρακολουθήσαμε τις διαδηλώσεις τους, τις εκκλήσεις τους, τις διαμαρτυρίες τους, την, ηθικά τουλάχιστον, δικαιωμένη απαίτηση τους ν’ ανακτήσουν τα χρήματά τους. Κι όταν το καθεστώς αρνήθηκε κάθε κατανόηση και κάθε προσπάθεια ν’ απαλύνει το δράμα τους απαίτησαν την παραίτηση του προέδρου και της κυβέρνησης που εξακολουθούσαν να παραμένουν σκληροί. Σκληροί αλλά κι αποκομμένοι από το λαό στο βαθμό που έχασαν τον έλεγχο στρατιωτικών και ναυτικών μονάδων και μια σημαντική ποσότητα οπλισμού βρέθηκε στα χέρια των ξεσηκωμένων χωρίς αυτοί να κάνουν καμια στρατιωτική ενέργεια.

Οσο τα παραπάνω είναι αληθινά άλλο τόσο είναι αληθινό ότι όλ’ αυτά ξεχάστηκαν. Κανένας πια δεν μιλά για τους εξαπατημένους, για το δράμα τους, για τις ευθύνες του καθεστώτος. Επειδή, όπως είναι φυσικό, φύτρωσαν μέσα στην αναρχία μερικοί ληστοτρομοκράτες, ξεχάστηκαν τα εξαπατημένα θύματα και στη θέση τους γίνεται κυρίως λόγος για άτακτες οπλισμένες ομάδες και για τους κινδύνους της αναρχίας. Ευτυχώς όμως τα πράγματα δείχνουν ότι αυτές οι άτακτες οπλισμένες ομάδες εξουδετερώνουν, σ’ ένα βαθμό, τους ληστοτρομοκράτες.

Η εξέγερση αυτή δίνει τώρα όλες τις ενδείξεις μιας αυθόρμητης και μη καθοδηγούμενης πολιτικά επαναστατικής ενέργειας και πρέπει να ελπίζουμε ότι οι ενδιαφερόμενοι ειδικοί πάνω στα δικαιώματα του ανθρώπου και τους θεσμούς που συνδέονται μ’ αυτά, θα φροντίσουν ώστε ν’ αποκτήσει η λαϊκή αυτή έκφραση νομική υποστήριξη. Θα βοηθήσουν έτσι σε πολλά πράγματα, το κυριότερορο των οποίων θα είναι ένα βήμα που θα φέρει, επί τέλους αυτούς που έχουν συνηθίσει να διευθετούν τα παρουσιαζόμενα προβλήματα ανάλογα με τα συμφέροντα τους, αντιμέτωπους με τους θεσμούς που πρέπει κάποτε να γίνουν σεβαστοί.

Βρισκόμαστε κι εδώ μπροστά σ’ένα παράδειγμα όπου βρίσκονται πάντα τρόποι για να φορτωθεί η ευθύνη μιας ρήξης στους πιο αδύνατους.. Μήπως εδώ δεν ευθύνονται αυτοί που έχουν περάσει το οικονομικό υπόβαθρο της κοινωνίας στη φάση της κερδοσκοπίας; Μήπως είναι μικρή η ευθύνη του αλβανικού καθεστώτος που επέτρεψε τις αμφιβόλου νομιμότητας ενέργειες αυτών των τραπεζών; Μήπως δεν είχαν ευθύνη τα κράτη που αναλαμβάνουν πάντα να βρούνε λύση σε κρίσεις, όταν δεν φρόντισαν να προτρέψουν έγκαιρα το Αλβανικό κράτος να δώσει τα ποσά που τα θύματα έχασαν, ενισχύοντας το στην ανάγκη μ’ ένα δάνειο; Μήπως έτσι δεν θ’ αποφεύγονταν η τωρινή κρίση και δεν θα κόστιζε αυτό λιγότερο απ’ ότι θα κοστίσουν, ενδεχόμενα, οι συνέπειες της κρίσης μαζί με τις ενέργειες που θα γίνουν;

Δεν (;) είναι πάντα καλλίτερα να προλαβαίνεται ένα κακό πριν αναστατωθεί μια ολόκληρη περιοχή;..... Η μήπως είναι αλήθεια ότι οι αναστατώσεις μπορούν να ευνοούν κάποιους ευρύ-τερους ‘’στρατηγικούς στόχους’ ορισμένων Δυνάμεων;.......

03.97